TERUGBLIK ACTIVITEITEN 2023 JULI-DEC
Scrollt u door om alles te zien - U kunt de foto's vergroten door erop te klikken

14 december 2023: SAMEN STILSTAAN BIJ ADVENT

Vanmiddag mochten 34 deelnemers aanschuiven aan de mooi gedekte tafel voor een kerst arrangement in 4 gangen: glaasje om aan te stoten met klein hapje, soep, hartige gerechtjes en koffie/thee met iets lekkers. De sfeervolle middag ging van start met een Adventsoverweging door Orma.
Tussen de gerechten door trad de bekende Limburgse zanger Paul van Loo op met een fijne samenstelling van oude en nieuwe liedjes, populaire liedjes en kerstliedjes, afwisselend in de Limburgse, Nederlandse en Engelse taal. Allemaal gevoelig gezongen. Elk liedje werd ingeleid met een persoonlijke introductie.
Tijdens het eten en vertelde Leo een kerstverhaal en Marina droeg een gedicht voor.
Deze kerstviering was een waardige afsluiting van het programma van DE DRIE RINGEN over 2023.
Fijne feestdagen voor jullie allemaal en voor jullie dierbaren en vrede op aarde voor iedereen

De teksten van de overweging, het kerstverhaal en het gedicht kunt u HIER teruglezen.

meer...

01 december 2023: GAANDEWEG LANGS GANGELT - VRIJDAGMIDDAGWANDELING

De laatste wandeling van dit jaar voerde ons langs Gangelt. Een zestal wandelaars gingen op pad in deze omgeving die vooral bekend staat om zijn Wildpark, een attractie voor jong en oud. Op 50 hectare bos biedt dit wildpark fascinerende natuur en en variatie aan dieren, zoals bruine beren, lynxen, wolven, herten, reeën, elanden, wilde zwijnen. Tevens zijn er regelmatig vlieg demonstraties van roofvogels. Voor de (klein)kinderen is er een avonturenspeeltuin. Zeker een bezoek waard.
Maar dit gebied herbergt nog een bekende bijzonderheid: de Roode Beek, een van de drie belangrijkste beekdalen van Zuid-Limburg. De beek kent twee bovenlopen: een rechter die ontspringt nabij het Duitse dorp Siepenbusch, en een linker die ontspringt in het natuurgebied Brunssummerheide. De twee lopen komen samen bij Mindergangelt en vloeien over in de Geleenbeek bij Dieteren. Eeuwenlang waren er molens die in dit gebied gebruik maakten van de Roode beek. Daarvan zijn er nog drie over, die nu als restaurant in gebruik zijn, waaronder ons starpunt de Etzenrademolen. De naam Roode beek komt voort uit de legende dat rond de jaartelling de Romeinen dusdanig hevige gevechten hebben gevoerd met de Germanen in dit gebied, dat hun bloed de beek rood heeft gekleurd. De wekelijkheid is dat de rode kleur wordt veroorzaakt door de sterk ijzerhoudende bodem. De Roode Beek vorm de natuurlijke grens tussen Duitsland en Nederland. In de twintigste eeuw werd zij ten dele gekanaliseerd en stroomde sindsdien in een betonnen, kunstmatige bedding. In de toekomst moet de beek door ingrepen van het Limburgs landschap weer als vanouds gaan meanderen.
Onze route voerde de zes wandelaars rondom het wildpark door de Jabeekse bossen, de genoemde Roode Beek en de akkers van het buitengebied. De winterse temperatuur weerhield deze ‘die hards’ er niet van onderweg een kop dampende koffie te drinken op een picknickbankje. Verder hield men zich warm met geanimeerde onderlinge gesprekken en zo bereikte het groepje weer het startpunt. Aldus werd dit wandeljaar afgesloten met een heerlijke frisse neus en een gezellig drankje in de Etzenrather Mühle.
Op naar het volgende wandeling op Goede Vrijdag, 29 maart 2024 !!

29 november 2023: IMMANUEL KANT EN DE FRICTIE TUSSEN THEORIE EN PRAKTIJK

De laatste woensdagmiddag van november is tradioneel is het moment waarop we bij DE DRIE RINGEN dr. Detlef Roling mogen verwelkomen, docent filosofie aan het Kerkraadse Grootseminarie Rolduc. Dit jaar voor de lezing: IMMANUEL KANT EN DE WRIJVING TUSSEN THEORIE EN PRAKTIJK.
Een geschikt onderwerp aan de vooravond van de viering van de 300e geboortedag van de Duitse filosoof Immanuel Kant in 2024. Hij werd geboren in Koningsbergen (het tegenwoordige Kaliningrad in Rusland), op 22 april 1724 en overleed aldaar op 12 februari 1804. Hij is één van de grootste filosofen van de Verlichting en behoort tot de grootste denkers van de moderne filosofie.
De lezing startte met de stelling: “Dat is mooie theorie, maar in de praktijk klopt het niet”, uit het werk Der Gemeinspruch: het spanningsveld tussen theorie en praktijk. Wanneer een mooie theorie zich (nog) niet in de praktijk bewezen heeft, betekent dat niet dat het niet alsnog kan geschieden. Het is vooral belangrijk om je eigen gezonde verstand te gebruiken. Kant slaagde erin om het empirisme en het rationalisme met elkaar te verbinden. Het gaat hier niet over een empirisch onderzoek, maar over het handelen van de mens. Een antwoord op een situatie voor een individu, een vereniging, partij etc. Dit antwoord gaat altijd over de toekomst, een vooruitgang tot een betere wereld. Hij werd hierbij beïnvloed door andere filosofen zoals Descartes en Rousseau en ook door de empiristen Lock en Hume.
In zijn werk 'Kritik der reinen Vernunft' (Kritiek van de zuivere rede) uit 1781, onderzoekt hij de grondslagen en de grenzen van de menselijke kennis. Met het begrip kritiek bedoelde hij het onderzoek naar een rechtvaardig oordeel. Zo levert de zuivere rede geen godsbewijs, maar dat betekent nog niet dat er geen god is. Anders dan zijn tijdgenoot Moses Mendelssohn, heeft Kant goede hoop dat de wereld vooruitgang zal boeken. Hij spreekt over “Ungesellige Geselligkeit”. Een spanning tussen individu en maatschappij. De maatschappij verbetert misschien niet zo snel, vaak met 3 stappen vooruit en 2 stappen achteruit, maar individuen wel. Zo hopen ouders op een beter leven voor hun kinderen en passen dit toe in hun opvoeding. Ook heeft de mens meer vrije tijd gekregen om zich te ontplooien. De mens is een sociaal wezen en zal zodoende de samenleving ook vooruit helpen.
Kant verstaat onder Rede het vermogen om de zintuiglijke werkelijkheid te overstijgen en daar niet enkel afhankelijk van te zijn. De mens beschikt daartoe over ‘hoop’, een probaat middel om daartoe te worden aangezet. Met deze hoopvolle gedachte sluit Dr. Rohling zijn lezing af.
Na de pauze met wederom koffie/thee en lekkernijen van Orma, volgt nog een levendige discussie

21 november 2023: LAAT JE KERSTMIS NIET AFPAKKEN - lezing Pastor Huub Schumacher

Het is inmiddels een traditie dat op het einde van het jaar pastor Huub Schumacher ons bezoekt voor een lezing. Op dinsdag 21 november 2023 was het weer zover. De titel van de lezing luidde 'Laat Kerstmis je niet afpakken’. Op de bevlogen manier van spreken die we inmiddels van hem gewend zijn, hield hij ons voor hoe we volgens hem de bijbel moeten interpreteren. Hij begon zijn betoog met in te gaan op de 3 talen die we allemaal spreken. Zo is er de ‘uitspraaktaal’ die letterlijk bedoeld is om eenduidige, logische informatie te geven, bijvoorbeeld ‘om zeven uur ga je naar bed’. Vervolgens is er de ‘samenspraaktaal’ die gebruikt wordt in dialogen, bedoeld om de duidelijkheid te vergroten. Deze twee soorten talen worden vanaf het begin van ons leven het meest in onze omgang gebruikt. Daarnaast is er nog een derde soort taal, de zogenaamde ‘beeldspraaktaal’ die gebezigd wordt om zaken beeldend uit te drukken, zoals ‘zij sprong een gat de lucht’ of 'hij zit in de put'. Niemand komt op het idee om dat letterlijk te nemen maar het geeft wel perfect weer waar het om gaat. 
De ‘beeldspraaktaal’ wordt ook wel de taal van het hart genoemd. Huub lichtte met veel voorbeelden en humor toe dat de bijbel in deze taal is geschreven en dienovereenkomstig gelezen dient te worden. Op die manier is de bijbel in staat om ons te doen geloven dat er, dwars tegen de moeizaamheid van de (on)menselijke gedragingen en omstandigheden in de wereld, toch ook het goede in de mens aanwezig is en ontstoken kan worden. Ondanks dat er zo vaak het tegendeel lijkt te gebeuren, wordt de mens aangezet om Liefde te herkennen en te uiten. Het kerstverhaal volgens evangelist Lucas werd als voorbeeld genomen. Als je het letterlijk leest lijkt het een zot en mal verhaal: een zoetig kind, geboren uit de maagd Maria, liggend in een kribbe in Bethlehem, met dartelende engeltjes en toegesnelde herders. Hij noemde als voorbeeld o.a. de plek waar Jezus geboren zou zijn. Ofschoon niemand zeker weet waar dat is, spreekt de bijbel van Bethlehem, een stadje nabij Jeruzalem. Het gaat echter niet om de geografische locatie. Het woord Bethlehem verwijst naar het Hebreeuwse Beit Lechem, ofwel ‘Broodhuis’. De evangelist duidde hiermee een nieuw soort voeding aan: dagelijks brood in de vorm van geestelijke voeding. Op deze manier is de hele bijbel met ‘beeldspraaktaal’ gevuld. De mens heeft echter de bijbel gedurende vele eeuwen letterlijk genomen.
Na de pauze konden er vragen gesteld worden en zo kwam het gesprek o.a. op de vraag hoe de opstanding uit de dood van Lazerus geïnterpreteerd moet worden. Huub legde uit dat ook dit beeldspraaktaal is. Lazarus betekent: ‘God heeft geholpen’. De naam wordt ook gebruikt bij dronkenschap, verwijst daar niet letterlijk naar dood maar iemand die de weg kwijt is. Door de ontmoeting met Jezus wordt deze persoon geholpen en weer recht op het pad gebracht en kan zo de draad van het leven weer oppakken.
Wij worden uitgedaagd om de beeldspraaktaal in de bijbel te leren herkennen en begrijpen. Kerstmis en het kerstverhaal bieden binnenkort een goede gelegenheid daartoe

231121TF SCHUMACHER (1)

231121TF SCHUMACHER (2)

231121TF SCHUMACHER (3)

231121TF SCHUMACHER (4)

231121TF SCHUMACHER (6)

231121TF SCHUMACHER (5)

16 november 2023: SAMEN ETEN & SAMEN KIJKEN: DES HOMMES ET DES DIEUX

Vanmiddag gingen we met 27 mensen aan tafel voor een lekkere lunch om daarna de film DES HOMMES ET DES DIEUX (Over Mensen en Goden) te gaan bekijken.
Een film die terecht werd gelauwerd op het Filmfestival van Cannes.
Een groep Franse monniken leeft al jaren in vreedzame harmonie met de lokale bevolking in het Algerijnse Atlasgebergte, totdat de burgeroorlog tussen leger en islamitische extremisten richting de poorten van hun klooster sluipt. In prachtig serene stijl - met wonderschoon monnikengezang - toont de film hun rituelen en hun gebeden, maakt hun angsten voelbaar en plaatst de kijker midden in het grote dilemma waarvoor de communiteit als geheel, maar ook de broeders elk afzonderlijk, mee worstelden: blijven, of vluchten voor het te laat is.
Ieder was zonder uitzondering onder de indruk van dit op werkelijke gebeurtenissen gebaseerde verhaal.
In maart 1996 werden zeven Franse monniken ontvoerd in Algerije. Twee maanden later bleek dat ze waren vermoord.
Tijdens het nagesprek bleek een van de bezoekers bijzonder goed op de hoogte van de toenmalige situatie in het Algerije omdat hij er tot kort voor de burgeroorlog heeft gewoond.
Hij schetste gedetailleerd de achtergrond waartegen het verhaal in de film zich afspeelt.
We hebben met elkaar een mooie middag beleefd. De volgende filmlunch is weer op 18 januari 2024.

16 & 30 oktober en 13 november 2023: GESPREKSGROEP RONDOM SPIRITUALITEIT

Op de drie maandagochtenden van 16, 30 oktober en 13 november 2023 kwam een groep van 11 deelnemers bijeen die onder leiding van ds. Kees Hollemans een gespreksgroep vormden om samen met het brede begrip SPIRITUALITEIT aan de slag te gaan, met als vertrekpunten een aantal artikelen uit het tijdschrift Speling. Deze artikelen kregen de deelnemers vooraf aan de sessies tijdig toegestuurd.
Tijdens de eerste sessie was het thema ‘Crisis en kans in religieus perspectief’ van Frans Maas. Het onderwerp maakte al direct de tongen los waarbij ieder zich uitgenodigd voelde om te zeggen hoe hij of zij tegen de huidige toestand in de wereld aankijkt. Er werd dieper ingegaan op de perspectieven van Meister Eckhart en Simone Weil. Centraal stond de vraag of het zoeken van ‘de zin van het leven’, te weten een van de definities van spiritualiteit, niet veelal verworden is tot zoeken naar de zin van 'mijn leven’. Bij het individualisme ligt eenzaamheid op de loer.
Bij de tweede sessie werd ingezoomd op de vraag 'Mens, wie ben je?’ aan de hand van een artikel van Kees Waaijman. Leidraad was een aantal psalmen en hun kenmerken in de huidige wereld. Deze kenmerken werden verwoord als kleurlagen, zoals de kleuren van een icoon die over elkaar liggen om van binnenuit een  gloeiend licht in elkaar door te laten.  Een uitnodiging om niet al te vastomlijnd over mijzelf of de ander na te denken. Er werden 5 kleurlagen besproken: aanspreekbaar, rechtvaardig, de koning die de onderlinge saamhorigheid belichaamt, de balling die in de diepte van zijn lijden zijn koninklijke waardigheid ontdekt, en de geschapene die tot het bewustzijn komt een (mede)schepsel te zijn en zichzelf afvraagt “wie ben ik?”
Tijdens de derde en laatste sessie probeerden we het antwoord op de vraag ‘wie ben ik?’ te benaderen vanuit een artikel over Titus Brandsma: ‘Zachtmoedig en nederig van hart' van Anne-Marie Bos en een artikel over Dietrich Bonhoeffer: 'Samenleven in de crisis’ van Kick Bras. Wederom nodigden deze artikelen uit tot levendige gesprekken met veel diepgang. Er werd een puurheid benaderd van waar het in het leven echt om gaat. Hoe kunnen we het almachtige van God ervaren als het leven je laat lijden en tot verharding aanzet?
Hoewel de artikelen geenszins lichtvoetig waren ontspon zich vanaf het eerste moment een geanimeerd gesprek onder de deelnemers waarbij ieder aan het woord kwam en veel onderling respect voelbaar was.

Aan het eind van elke sessie vond men het jammer dat de 2 uren zo snel voorbij waren gegaan. De gespreksleider Kees ontving na afloop lovende woorden en op de vraag van de deelnemers of deze gespreksgroep voortgezet zou kunnen worden antwoordde Kees positief. DE DRIE RINGEN zal bekijken of er in februari 2024 een nieuwe serie georganiseerd kan worden.

27 oktober 2023: RONDOM DOENRADE - VRIJDAGMIDDAGWANDELING

Onze maandelijkse wandeling voerde ons in oktobe naar Doenrade en omgeving met als doelstelling om een mooie herfst wandeling te maken langs kleine buurtschappen zoals Viel richting Bingelrade en terug via Quabeek. En een herfst wandeling werd het inderdaad, maar in het eerste gedeelte waren het vooral de paraplu’s die voor kleur moesten zorgen. Start- en eindpunt was Kasteel Doenrade met een lange geschiedenis waar we even bij stil bleven staan.

Kasteel Doenrade werd gebouwd rond het jaar 1117 en is daarmee een van de oudste kastelen van Limburg en omgeving. Omstreeks 1300 bewoond werd door de familie “van Dobbelsteijn tot Doenraedt”. Later komt op dit kasteel de adellijke familie “van Brembtleck tot Doenraedt”. Over deze familie is weinig historie te achterhalen maar zij zijn waarschijnlijk de bezitters gebleven tot ongeveer 1800. In 1856 betrekt de kantonrechter en tevens burgemeester van Oirsbeek, Johan Lodewijk Christiaan de Limpens dit kasteel, hij was geboren in 1793 te Doenrade en waarschijnlijk waren zijn ouders reeds de bezitters van dit kasteel. Hij vermaakte in 1886 al zijn bezittingen aan een stichting, die heden nog bestaat: ”De weldadige stichting Jan de Limpens”. Deze stichting stelt zich tot doel arme mensen te helpen. Boeren die tegenslag hadden, door ziekten onder het vee konden bij deze stichting geld krijgen. Voor studerende kinderen kon men studiegeld krijgen. Echter niet voor diegenen die voor arts of advocaat studeerden. Ook de broer van Johan Lodewijk, Carel Cornelius vermaakt zijn hele bezit aan de stichting Jan de Limpens.
Kasteel Doenrade werd in de volksmond “Doonderhuuske” of “Genuuske” genoemd. Vanaf 1925 heeft het kasteel dienst gedaan als nonnenklooster waar oude mannen werden verpleegd. Daarna diende het van 1960 tot 1969 als politieschool.
Van 1978 tot 1985 is het kasteel particulier bezit geweest en vanaf 1985 heeft het kasteel nog 2 jaar dienst gedaan als restaurant.
Van 1987 tot 1991 heeft Kasteel Doenrade leeggestaan. In 1991 is men begonnen met de verbouwing en renovatie va n het kasteel. Op 1 mei 1993 is het kasteel geopend als Hotel Kasteel Doenrade.

Verrijkt met de geschiedkundige informatie ging een tiental wandelaars op pad met de paraplu’s uitgevouwen richting Viel via mooie dalen en weilanden. Het voornaamste gebouw is de Wiegelraderhof, een vierkantshoeve  met een gevelsteen uit 1658. We liepen door richting Bingelrade via weilanden en bosranden en kregen een mooi uitzicht op de Sint-Lambertuskerk van Bingelrade. Net Bingelrade gepasseerd moesten we noodgedwongen schuilen maar gelukkig klaarde het op waarna we de wandeling droog en vergezeld van een matig zonnetje konden voortzetten. We vervolgden onze weg richting Doenrade. Aan de rand van Doenrade aangekomen werd besloten om richting eindpunt te lopen daar we wat vertraging hadden opgelopen door de regen, hier en daar een glibberige ondergond en een schuilpauze.
Ondanks de mindere omstandigheden ging de groep met een goed gevoel huiswaarts.

26 oktober 2023: BLOEMBINDEN ROND ALLERZIELEN

Met een achttal deelnemers gingen we aan de slag om elk een persoonlijk Allerzielenstuk te maken. Er was dan genoeg natuurlijk materiaal voorhanden en ook lagen voor iedereen het benodigde gereedschap en hulpmiddelen klaar.

We begonnen met het aanteken van een kaarsje voor alle dierbaren die we moeten missen en vervolgens gaf Orma uitleg over de opbouw en de techniek waarna iedereen aan de slag ging, hier en daar geholpen door elkaar en Orma.

En natuurlijk was er ook tijd voor een lekker aangekleed kopje koffie of thee, zoals we dat gewend zijn bij De drie ringen. Na twee uur doorwerken verraste ieder zichzelf met een prachtig resultaat, dezelfde technieken en materialen maar allemaal met een persoonlijke invulling, allemaal anders. Na afloop maakten de vele helpende handen het opruimen en weer in de oorspronkelijke schone staat brengen van de ruimte tot een licht werk. Dank daarvoor! En zoals gezegd, de resultaten mochten gezien worden!

19 oktober 2023: SAMEN ETEN & SAMEN KIJKEN: ACHTER DE WOLKEN

Vandaag ging de serie Lunchfilms van dit seizoen weer van start. Met een grote groep gingen we eerst aan tafel voor een lekkere en gezellige lunch, die werd gevolgd door de mooie gevoelige Vlaamse film ACHTER DE WOLKEN. In deze tijd waarin de grote wereld in brand lijkt te staan een film met twee schitterende hoofdrollen van Jo de Meijere (Gerard) en Chris Lomme (Emma). Een verhaal de kleine wereld om ons heen, over afscheid en een tweede kans op geluk met een oude liefde. Ook het verhaal over familierelaties. Over keuzes maken. Mag je voor je eigen gevoel kiezen of moet je je laten leiden door wat anderen ervan kunnen vinden. Laat je de liefde toe of moet je nog wachten? En hoe lang kun je wachten als je de 70 voorbij bent en de liefde zich aandient? Zelf oma krijgt Emma het advies van haar eigen oma via haar kleindochter terug: "Denk goed na, schouders naar achter en doe wat je voelt dat goed is."

Tijdens de nabespreking bij een kop koffie of thee met iets lekkers bleek allereerst dat men het zonder uitzondering een prachtige film vond, krachtige verhaal, schitterend in beeld gebracht en vooral geweldig geacteerd. De wijze waarop Jo de meijere en Chris Lomme, beiden op leeftijd, zich kwetsbaar durven opstellen en zich durven bloot geven oogstte bewondering. Ook vonden veel bezoekers punten van herkenning en ieder bleek Emma en Gerard deze late liefde.

Veel handen maakte dat de boel snel weer was opgeruimd, dank daarvoor, en na een heel geslaagde middag ging iedereen weer op huis aan.

11 oktober 2023: KENNIMAKING MET SOEFISME

Het witte kerkgebouw van het Clemensdomijn in Oud-Merkelbeek lachte ons tegemoet op deze heerlijk zonnige oktoberdag. De 16 deelnemers hebben wellicht nog een moment
overwogen om buiten van deze herfstdag te genieten in plaats van in het zaaltje van het domein, maar ze zouden geen spijt krijgen.
Het was te danken aan de zachtheid en voelbare warmte waarmee Anna Maria Brassé zichzelf voorstelde en ons meenam in de wereld van het Soefisme en haar weg er naar toe. Op de achtergrond speelde de CD speler zacht toepasselijke muziek die je meevoerde naar hogere sferen op de klanken van de rietfluit.
Anna Maria opende haar betoog met te zeggen: "Bismillah, in de naam van God, opdat ik met mijn woorden vooral tot de harten mag spreken van u allen hier aanwezig vanmiddag". Ze vertelde over de fasen van haar spirituele leven die leidden tot het pad van de Soefi; het innerlijk pad, de zoektocht naar de verbinding met je diepste Zelf ofwel God.
Het soefisme wordt als de mystiek van de Islam gedefinieerd.
Mystiek is te verstaan als een zich verdiepen en onderdompelen in de betekenis en het heil van de openbaringsreligie. Samen met het Jodendom en het Christendom deelt de Islam een wereldbeeld dat gebouwd is op de tegenstelling van eindigheid en eeuwigheid.
Djalaluddin Rūmī, de bekende Soefi mysticus (1207-1273), zei het destijds zo:

Kom, kom,
wie je ook bent
Heiden, vuuraanbidder,
dienaar van de afgod
Zwerver, liefhebber,
minnaar van het heengaan,
Kom,
Het maakt geen verschil,
Dit is geen karavaan van wanhoop,
Kom, ook al heb je je belofte
Duizendmaal gebroken,
Kom, kom,
kom opnieuw,
kom.

Een oproep van de Soefi’s op het mystieke pad luidt: “Sterf voordat je sterft!”
Hiermee wordt bedoeld het sterven van het ego voordat we de echte dood bereiken.
Maar ons gevoel van 'ik ben' en ons zelfbewustzijn willen zich daarvoor niet opofferen, integendeel. We doen er alles aan om momenten van ‘onsterfelijkheid’ in dit aardse leven te ervaren. We willen gezien worden en erkenning krijgen en we zetten daarvoor alle middelen in die ons ter beschikking staan: macht, rijkdom, status, intellectuele overtuigingskracht, enz.
"Ieder mens, door de afstand tot zijn oorsprong bevangen,
verlangt terug naar de tijd die hem daarmee verbond." (Rumi)
Wie in ons is dit “ik” dat naar onsterfelijkheid verlangt?
In de verbeeldingskracht van de Soefi is dit de menselijke ziel die uit verschillende fijnstoffelijke lagen bestaat die de ruimte tussen de innerlijke (Goddelijke) kern van de mens en het lichaam vult. Deze innerlijke kern wordt ‘het hart’ genoemd dat als de lagen van een ui door deze zielslagen omhuld wordt. In het hart is de toegang tot de eeuwigheid of het hiernamaals te vinden.
De Soefi streeft ernaar deze zielslagen als het ware poreus (doorlaatbaar) te maken zodat de Geest van God zich door de mens onvervalst en zuiver kan verwerkelijken. Om dit te bewerkstelligen reinigen de Soefi’s hun ziel middels een respectvolle houding tegenover zichzelf, de andere mens en de hele schepping. Dus ook tegenover het dieren-, planten- en mineralenrijk.
Na de pauze met koffie/thee en vla, las een van de deelnemers de eerste verzen voor uit het  beroemde leerwerk de ‘Masnawī’ van Rūmī dat meer dan 25.500 versregels telt:

Luister naar de fluisteringen van het riet,
luister hoe het weeklaagt over de scheiding.
Losgesneden van mijn bed van riet
roert mijn treurzang man als vrouw als een wijding…
Zoekend naar begrip, een luisterend hart voor mijn verlangen,
óók door de pijn van afscheid en verlatenheid gewond.
Ieder mens, door de afstand tot zijn oorsprong bevangen,
verlangt terug naar de tijd die hem daarmee verbond.
Ik zong mijn lied van verlangen en klagen,
voor alle rangen en standen, de slechten en de goeden.
Bewust en onbewust stelden zij in mijn gezelschap behagen,
allen vonden in mij terug wat zij al in zichzelf bevroedden.

De deelnemers lieten deze regels rustig, stuk voor stuk, op zich inwerken en gaven hun reactie, zonder commentaar van de anderen. Dit had een meditatieve werking. De tijd was sneller voorbij gegaan dan gehoopt.
Na afloop stond de zon nog steeds stralend aan de hemel, maar het was net alsof bij de deelnemers de innerlijke zon ook helderder was gaan stralen.

29 september 2023: MILJOENENLIJNROUTE - VRIJDAGMIDDAGWANDELING

Vandaag een wandeling met als middelpunt een erg duur spoorlijntje en zijn prachtige omgeving van glooiende velden en vergezichten. Een negental wandellaars volgde de route van dit miljoenenlijntje.
De Miljoenenlijn was een spoorverbinding tussen de plaatsen Schaesberg (tegenwoordig een deel van de gemeente Landgraaf) en Simpelveld en oorspronkelijk bedoeld voor het vervoer van kolen uit de mijnen. De aanleg van dit traject begon in 1925 en was pas in 1934 klaar. De kosten van de aanleg van het 12,5 kilometer lange tracé bedroegen destijds, door de  hoogteverschillen, viaducten, grondverplaatsingen en bodemversterking i.v.m. de mijnverzakkingen, het astronomisch hoge bedrag van 12,5 miljoen gulden. Dat was dus 1 miljoen gulden voor 1 kilometer spoor, waardoor deze route de spottende bijnaam “de Miljoenenlijn” kreeg.
Oorspronkelijk bestond deze verbinding uit 2 sporen maar tijdens de tweede wereldoorlog 1942 werd een spoor weggehaald en sindsdien bestaat het uit een enkel spoor. Vanaf 1949 kwamen er ook reizigerstreinen. Eind zestiger jaren eindigt het goederenvervoer door de sluiting van de mijnen. Het traject werd in de loop der jaren onrendabel en de NS stopte de dienstregeling. Een aantal vrijwilligers richtten de stichting ZLSM op om dit stukje spoorlijn te behouden, er een toeristische attractie van te maken en er een museumtreinen over te laten rijden. Men kocht dit in 1992 en in 1995 al reden de eerste museumtreinen. De totale lengte van het toeristische spoor bedraagt nu 29 km, een bijzondere attractie en een must voor treinliefhebbers. Onze wandelroute had een lengte van 8 km en we werden vergezeld van enkele buien maar gezien de prachtige omgeving en het goede humeur van het gezelschap was dit een kleine bijzaak. Na terugkomst bij ons startpunt genoten wij zoals gewoonlijk nog van een terrasje om gezellig na te babbelen.

25 augustus 2023: WIJNGAARDWANDELING - VRIJDAGMIDDAGWANDELING

Een zestal dapperen had de weersvoorspellingen getrotseerd en men werd meer dan beloond!
Deze vrijdagmiddag stond een wijngaard wandeling op ons programma rondom het dorpje Noorbeek. Het dorp is gelegen in een dal langs de beek De Noor. Op de zuidelijke flanken van de heuvels bleken de mooie, naar het zuiden gerichte, kalkhellingen, perfect voor wijnbouw .
De Romeinen brachten in de eerste eeuwen na Chr. de wijnbouw tot aan de noordelijke grenzen van hun rijk. Zowel in Engeland als Zuid-Nederland waren wijngaarden te vinden waar druiven werden verbouwd voor Romeinse soldaten. Deze hadden recht op één liter wijn per dag. Na het vertrek van de Romeinen werd de wijnbouw alleen nog bij een paar kloosters voortgezet. De Europese wijnbouw bloeide rond 1000 na Christus weer op en de Nederlandse wijnbouw was rond 1500 op zijn hoogtepunt. Het wijngebied strekte zich uit tot het noorden van Nederland en naar Duitsland en Polen. Door veranderingen in het klimaat, de Kleine IJstijd, werd het na 1600 in ons klimaat te koud voor het verbouwen van druiven.
Pas in 1967 werd er in Maastricht een nieuwe wijngaard gesticht: Slavante. Deze kleinschalige wijngaard met een oppervlakte van 800 m2 bestaat nog steeds. Dit initiatief kreeg na 1970 meer navolging rond Maastricht en in de rest van Limburg en Brabant. Nu telt ons land ca 150 commerciële wijngaarden.
Met deze wijnkundige voorkennis op zak ging het groepje wandelaars op pad, begeleid door een kleine regenbui maar overwegend door het zonnetje, dat de wijnhellingen en de gehele omgeving met al zijn schoonheid in een prachtig licht zette.
Door het, de dag tevoren, royaal gevallen vocht en enkele steile hellingen waren er ook wat uitdagingen. Samen werden deze door de groep aangegaan en overwonnen. Bij het passeren van een ijsstalletje vond Gerard dan ook dat iedereen wel een lekker ijsje had verdiend waar op trakteerde. Voldaan terug gekomen in Noorbeek na een prachtige, en uiteindelijk dus zonnige wandeling werd nog even een drankje genuttigd op een terrasje dat passend voorzien was van een dak met druivenranken.

28 juli 2023: HET LAND VAN KALK - VRIJDAGMIDDAGWANDELING

Onze maandelijkse wandeling voerde ons door een deel van ‘Het land van Kalk’. Geen zonnige tocht, zoals we vaak gewend en verwend zijn maar gelukkig wel een droge.  Hier en daar wat glad door de overvloedige neerslag van de afgelopen week, maar de groep van 11 wandelaars was goed voorbereid, voorzichtig en oplettend ten opzichte van elkaar. Het mergelland herbergt diverse soorten kalksteen die verscheidene toepassingen kennen. Onderweg kwamen we verscheidene kalkovens tegen die gebruikt werden om ongebluste kalk te produceren, een eeuwenoud proces dat in de 1e eeuw na Christus door de Romeinen in Limburg werd geïntroduceerd. Met het vertrek van de Romeinen verdween ook de kennis hieromtrent en pas 700 jaar later werd het branden weer opgepakt. Tijdens de hoogtijdagen, na 1860, beschikte onze regio een honderdtal ovens. De laatste doofde het vuur in 1969, mede door goedkopere invoer en de opkomende cementindustrie. De kalkbranderijen zijn in Limburg lange tijd van groot belang geweest voor de bouw en landbouw. Elders in Nederland werd kalk gestookt van schelpen.
Al wandelend werden we getrakteerd op prachtige Limburgse vergezichten, met name op het plateau van Ubachsberg, en realiseerden we ons dat we wel heel gezegend zijn met zo’n prachtige streek om in te wonen. Zo genoten we ons langzaamaan weer naar het startpunt toe waar wij zoals gebruikelijk even gezellig bij praatten onder het genot van een verdiend drankje.